Çatalca Kaymakamlığı, “izinsiz yardım topladığı” teziyle Nesin Vakfı’nın bloke edilen banka hesabındaki 2 milyon TL’ye el koyarak Hazine’ye devretti.
Sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda süreci anlatan Ali Nesin, İstanbul Valiliği’nin kararı yine değerlendirmesini ve yere konan şerhin de kaldırılmasını umduklarını söyledi.
2017’de komşu olan arazinin alınması için vakfın Facebook hesabından yapılan bir duyurunun “izinsiz bağış kampanyası” olarak değerlendirildiğini yazan Ali Nesin’in açıklaması şöyle:
2017 yazında Nesin Vakfı’na komşu 8 dönümlük arazi satışa çıkmıştı. İçindeki villayla birlikte 2 milyon liraydı, “kelepir” sayılırdı. Sahibinin acil paraya gereksinimi olduğundan bir hafta on gün içinde almalıydık.
Babam da birkaç kere bu araziyi almaya yeltenmiş fakat parası çıkışmadığı için alamamıştı. Bizim de o kadar paramız yoktu alışılmış. Eski Vakıf çocuğu, artık Vakıf yöneticisi Süleyman Cihangiroğlu çok ısrar etti, ‘bankadan kredi çekelim’ dedi. Ben hiç sevmem o denli kredi işlerini filan, evvel reddettim lakin sonra ısrarlarına dayanamadım, zati ben de istiyordum. Facebook’tan duyuralım, biraz takviye gelir, kalan ölçüsü krediyle tamamlarız diye düşündük.
Babamın hayallerini ve arazinin bizim için kıymetini vurgulayan bir yazı yazdık. Çok tesirli oldu. Bir iki haftada çoğunluğu tertipli bağışçımız olan dostlarımızın dayanağıyla süreci tamamladık
Şu komik olayı da anlatayım: Vakıf sekreteri ve muhasebecisi gelen takviyesi anbean Whatsapp kümemize bildiriyor. Paranın tamamlanmasına az kalmış… Bir hızlanıyor bir yavaşlıyor… Güya at yarışındayız, herkeste o denli bir heyecan. Meblağ tamamlandığında Whatsapp’tan sevinç çığlıkları yükseldi!
– Tamam, dedim, duyuru yapalım, daha fazlasına gerek yok.
– Ali Abi, biraz daha gelsin ne olur…
– Olmaz, durdurun.
– Ali Abi n’olur biraz daha…
Benim de içim gidiyor alışılmış. Ancak daha sonra utanacağım hiçbir şey yapmamaya karar vermişim bir sefer.
– Bize yakışmaz! dedim.
İkinci bir duyuruyla bağışları çabucak kestik.
Araziyi aldık. Aylar boyunca o araziyi düşünerek geceleri uykuya daldım, o kadar mutluydum!
(Bir iki yıl sonra birileri o eski duyuruyu yine piyasaya sürdü ve yeni bir arazi alacağımızı sananlar bağışta bulundular… Bunu durdurmamız mümkün olmadı maalesef…)
4 YIL SONRA TARİKAT KOMŞU OLDU
Sanırım 2021’de (yani araziyi alışımızdan dört yıl sonra) o arazinin komşu toprağına İsmail Ağa cemaatine bağlı bir tarikat taşındı. Bize karşı düşmanca bir hal takındılar. Kelamlı ve fizikî tacize başladılar, üzerimize köpek saldılar, çocuklarımızı görüntüye kaydettiler, Çatalca’da aleyhimize konuşmaya başladılar. Bir de cami mi mescit mi olduğunu anlamadığımız kaçak bir yapı inşaatına giriştiler.
Bir mühlet sonra da Valilik, daha doğrusu eski Dernekler Masası, yeni ismiyle Sivil Toplumla Bağlar Müdürlüğü “izinsiz bağış kampanyası” yaptığımız gerekçesiyle Vakf’a müfettişler yolladı. Bu yazımızı kampanya olarak addetmişler… Olacak şey mi!
Müfettişler geldi. Onlara bunun sonu ne olabilir diye sorduğumuzda muhtemelen beş on bin liralık ceza gelir dediler, fakat isterlerse gelen paraya da hatta yere de el koyabilirlermiş. Ancak genel kanı bir para cezası geleceği istikametindeydi.
Müfettişler rastgele bir suistimal olmadığı istikametinde rapor vermelerine karşın akla hayale gelmeyecek biçimde olabilecek en ağır cezayı kestiler. Yalnızca o 2 milyon liralık bağışa değil, “hesaptaki tüm paralar o kampanya sayesinde gelmiştir” diyerek tüm hesaplarımızı süresiz olarak dondurdular. Ayrıyeten toprağa el koymak maksadıyla tapuya şerh düştüler. Düşünebiliyor musunuz, çoluk çocuk var, çalışan var demeden tüm paramızı dondurdular… Biz taş mı yiyeceğiz!
Dostlarımız bilir; biz, kitap ve kira gelirlerimiz dışında, bağışlarla yaşarız. Bu nedenle çeşitli gereksinimlerimizi destekçilerimizle paylaşan (mesela kışa hakikat kömür, bazen sular seller altında kalan binalarımız için inşaat gereci, zelzele güçlendirme için uzman görüşü vb) ve onlardan dayanak alarak yaşayan bir vakıfız.
İhtiyaçlarımızı dostlarımızla paylaşmamızdan daha doğal bir şey olamaz. Üstelik duyuruyu biz yollamıyoruz, dostlarımız sayfamıza girerek görüyor, yani biz onlara gitmiyoruz, onlar bize geliyorlar.
Ama diyelim kusurumuz var, bir an için o denli varsayalım; cezası bu kadar ağır, bu kadar acımasız, bu kadar düşmanca mı olmalı?
İtiraz ettik natürel. Yürütmeyi durdurma kararı alınması, yani banka blokajlarının kaldırılması için mahkemeye başvurduk.
Bu ortada ben de bir randevu alarak Vali’yle ve yardımcısıyla görüşmeye gittim. Açık açık söylemediler natürel fakat benim anladığım kadarıyla onlar da bu uygulamayı abartılı bulmuşlardı, bu durumdan çok memnun değillerdi. Görünürde prosedürü savunuyorlar lakin durumun nasıl düzelebileceği konusunda da tahlil üretmeye çalışıyorlardı.
Yürütmeyi durdurma isteğimizi mahkeme reddetti. Bunun üzerine inanılmaz bir şey oldu. Bloke edilen 5 milyon küsur lirayı devlet hesaplarımızdan çekti! Halbuki mahkeme yalnızca blokajın devam edebileceği tarafında karar vermişti.
Kısa mühlet sonra bir öbür inanılmaz bir şey oldu. Valilik’ten aradılar ve 3 milyon lirayı iade ettiklerini, yalnızca 2 milyon liraya el koyduklarını, blokajı da kaldırdıklarını söylediler. (Tüm hesaplarımız açık ve bize ilişkin. Dostlarımız bağışlarını gönül rahatlığıyla yapabilirler.)
Bu karar değişikliği konusunda yorum yapmıyorum.
Hiçbir surette yasaya karşıt olarak para toplama faaliyetinde bulunmadık. 2 milyon TL’nin hazineye intikal edilmesi hukuka ve hakkaniyete ters olduğu çok açık. Buna karşın bir an için usuli bir sorun olduğu düşünelim, yeniden de mantıken hem gelen bağışa hem de tapuya el koyamazlar, hele ki yıllar sonra… Arazi üzerinde vakıf çocuklarımızın ömür alanlarını zenginleştiren yapılar ve ekili dikili alanlar hayata geçti. Kelam konusu arazi artık Vakfımızın ayrılmaz bir modülü. İstanbul Valiliği’nin kelam konusu sürecin hukuka ve hakkaniyete muhalif taraflarını tekrar değerlendireceğini ve yakın vakitte yerimize konan şerhi kaldıracaklarını umuyoruz.
Tabii tüzel prosedür devam ediyor. Bağışçılarımızın ve Vakfımızın çıkarlarını sonuna kadar koruyacağız.”
