Seçim yaklaştıkça tansiyon yükseliyor. Olağan tabi. Mühlet azaldıkça heyecan artar, heyecan arttıkça tansiyon yükselir. Fakat bu kez hırçın bir tansiyon var. Tahminen 7 Haziran’dan sonraki, 1 Kasım 2015 seçimleri öncesindeki hırçınlığa benzetilebilir. Tek başına iktidarın kaybedildiği, 7 Haziran’dan sonra kısa bir bekleme periyodu gelmiş, akabinde çok ‘şiddetli’ bir kampanya ile AKP oylarının yüzde 41’den 49’a çıkması sağlanabilmişti. Sekiz puan… Kısa müddette değerli bir sonuç elde etmişti Erdoğan.
2023 seçimleri de kendi özgün şartlarında emsal bir ‘belirsizlik’ ortamı yaratıyor iktidar kanadında. Birinci defa kaybetme ihtimali bu kadar alenen lisana getiriliyor. Bir panik havasından çok, ‘nelerin kaybedileceği’ vurgulanarak… Küskünlerin, kararsızların, birtakım durumlar için ‘bu kadar da olmaz’ diyen ve sayısı bir epey artmış bulunanların aklını başına getirmeye dönük, tabelasında aman ha yazan bir kaybetme ihtimali vurgusu…
İkinci olarak, bu vurguyla birlikte, ‘karşı’ tarafa dönük ithamların dozu da artıyor. Kimi vakit tehditlerle birleşiyor. İtham konvoyunun en önünde “muhalefetin stratejisi Kandil’den çıktı” söylemi var. İnandırıcılığından öte yarattığı hareket alanı fonksiyonel. Ülkenin gerçek sıkıntılarını konuşmaktan kaçınmayı sağlıyor, bir… Muhtemel ‘hukuki’ ve kolluk gücü baskılarına yer hazırlıyor, iki…
Bir de çeşitli çevrelere gözdağı verme tarafı var kampanyanın.
İşte bunun en cüretkâr örneklerinden biri var bugünkü Sabah gazetesinde. Gazetenin Ankara Temsilcisi ve köşe müellifi Okan Müderrisoğlu, “İş dünyasındaki kıpırdanmanın nedeni…” başlıklı yazısında, kimsenin ismini vermeden, yalnızca ima yoluyla, lakin biraz hususlara meraklı herkesin kimleri kast ettiğini anlayacağı halde bir gözdağı salvosu yapıyor.
Hükümetle büyük sermayenin yıldızının baştan beri barışmadığını söyleyerek başlıyor. Ancak işte, “Oyunun yazılı ve yazılı olmayan kuralları içinde hükümet-sermaye münasebetleri kendi ritmini bularak bugünlere geldi” diyor. Düzgün makus bugünlere geldik diyor Müderrisoğlu…
Sonra geliyor asıl söylemek istediklerine: Âlâ de beyefendiler, bayanlar!
İktidar medyasının ekip kaptanı Sabah kümesi yöneticisi, birtakım iş insanlarının:
“Anket yaptıracağız” münasebeti ile kapı kapı dolaşıp para toplamaya ön ayak olduğunu…
6’lı masa ortaklarına ulaşmaya çalışanlar olduğunu…
Özel mahfillerde ikili, üçlü kümeler halinde bir ortaya gelip cep telefonlarını kapatıp başka bir yerde bırakarak toplantıya girenler olduğunu söylüyor…
Sonuncusu çok değişik bilhassa. Bu kadar bâtın neyi konuşuyor olabilirsiniz ki, diye soruyor açıkça!
Şimdi bu doğruysa, Türkiye’de iş dünyasının kimi ‘büyük’ isimlerinin telefon dinlemelerinden çekindiğini gösteriyor ve Okan Müderrisoğlu da bunu neredeyse teyit ediyor. Birileri ismine da “biliyoruz, telefonları kapatıp toplandığınızı” diyor.
E, yanlışsız değilse de ilgili şahıslar için imal edilmiş, neredeyse ‘suç isnadı’…
Son günlerde, “büyük sermaye kümelerinden başlayan, türlü özel kuruluşlarda da hissedilen bir hareketlenme kelam konusu” diyor Müderrisoğlu, bir istihbarat notu müellif üzere. Seçime ait meraktan değilmiş bu hareketlenme. “Masa ve Sofra” dediği muhalefete “açılım yapma, finanse etme, cesaretlendirme faaliyeti ile karşı karşıya olduğumuz açık gerçek” imiş!
Türkiye tarihinde sermaye bölümlerinin, AKP de dâhil, finansmanına katılmadığı bir büyük parti olmuş mudur sanki? Olmamıştır. Fakat Okan Beyefendi için bu değerli değil. O bütün bu gizemli, istihbari, flu notların oluşturduğu iletiyle ilgileniyor. Ortacısı olduğu mektubun adresini açık yazmasa da muhataplarına ulaştığını ve okunduğunu biliyor. Yazıyı da şu kaba iletiyle bitiriyor:
Elbette, herkes kendine yakışanı yapar. “Görelim Mevla neyler, neylerse hoş eyler!”
Sabah’ın Ankara şefi Müderrisoğlu, TÜSİAD sermayesine “Görelim bakalım” diye meydan okuyor. Adrese ulaştığını biliyor. Fakat umduğu etkiyi, tasayı, tedirginliği yaratıp yaratmadığını tam bilemiyor. Hayli vakittir birinci kere tam bilemiyor.
