Sosyolog Nilüfer Göle, Türkiye’nin siyasi kültüründe seçimlerin ve sandığın özel bir ehemmiyete sahip olduğunu belirtti, 14 Mayıs seçimlerine giderken, muhafazakâr hareketler ortasında bayan, aile ve cinsel azınlık hususları yeni ayrışma çizgilerini açığa çıkardığını belirtti. Bayana şiddet konusunun seçim ittifakları için pazarlık konusu yapılmasının AK Partili bayanlar ortasında rahatsızlık yarattığına dikkat çeken Göle, “Müslüman bayanların, varlıklarını AKP’ye borçlu olduklarını düşünmekten ve biat kültüründen vazgeçmeleri önlerinde yeni bir sınav” diye yazdı. Nilüfer Göle’nin T24’te yayınlanan “Masa, Meclis ve Meydan: Toplum ve siyasetin değişen koordinatlar” başlıklı yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Türkiye‘nin siyasi kültüründe sandık ve seçim özel bir yere ve ehemmiyete sahiptir tezime açıklık getirerek başlayayım. Vatandaşlık şuurunu oluşturan birinci yapı taşı, bayanlara tanınan seçme ve seçilme hakkıdır. Birçok Avrupa ülkesinden evvel bayanlara seçme ve seçilme hakkının tanınması, Cumhuriyet’in en kıymetli yararlarından biridir ve kolektif belleğimize yazılıdır. Bugün de bayanların Meclis’e, siyasi partilere ve hareketlere iştirakleri kıymetli bir özgürlük ve gelişmişlik ölçüsüdür. Bayan haklarını korumak, bayan erkek eşitliğini sağlamak, bayana yönelik şiddete karşı gayret etmek hususlarında toplumun farkındalığı artmıştır ve siyasi partilerin alacağı tarafı ve gündemi tayin edici olmaktadır. İstanbul Sözleşmesi’nden Türkiye’nin çıkması bu bahiste geriye bir adım atıldığının işaretidir. Seçimler öncesinde Tekrar Refah Partisi’nin Cumhur İttifakı’na katılmak için bayana şiddetin önlenmesine dair 6284 sayılı kanunun değiştirilmesini koşul koşması buna ikinci örnektir.
Muhafazakâr hareketler ortasında bayan, aile ve cinsel azınlık mevzuları yeni ayrışma çizgilerini açığa çıkarıyor. AKP’nin çizginin eşitlik ve özgürlük tarafında yer almaması, parti içindeki bayan yöneticileri, Hasret Varlıklı örneğinde gördüğümüz üzere rahatsız etmiştir. Bayan sivil toplum örgütlerinin, Müslüman bayanların bu gayrette yüklerini koymaları siyasi istikrarları değiştirecektir. Bayanların özgürleşmesi kendi mahallelerinin dayattığı normları eleştirebilmelerini gerektiriyor. Bilhassa Çağdaş Mahrem kitabımda isimlendirdiğim, kamusal alana eğitim, meslek, siyasi sorumluluk yoluyla katılan Müslüman bayanların, varlıklarını AKP’ye borçlu olduklarını düşünmekten ve biat kültüründen vazgeçmeleri önlerinde yeni bir imtihan. Bu bağlamda, İstanbul Sözleşmesi’nden çıkılmasını protesto edenler ortasında örtülü bayanların da bulunması, seküler feministlerle birlikte bayan haklarına sahip çıkmaya başlamaları kayda bedel.” (HABER MERKEZİ)
